column · 21 juli 2020

‘Vakantie pé – ri – kelen’


De zomer vakantie is weer aangebroken, en menig een maakt of had al plannen gemaakt voor deze vakantie.

Vele hebben hun plannen reeds aangepast wegens de tweeduizendtwintig crisis om het zo maar eens te noemen, maar er zijn er ook zat die steevast bij hun plan blijven.

Dat plan wat is dat dan vraagt meneer Jan?! Wel meneer Jan, dat plan is bijvoorbeeld om naar landen als Amerika, Japan of verderweg te gaan.
Maar vind u dat dan verstandig vraagt meneer Jan?
Nou meneer Jan het is goed dat u het vraagt, eh Nee dat vind ik niet verstandig. Maar zegt u nu eerlijk meneer Jan, wat ik vind, doet er bij die mensen niet toe, dat weet u toch ook wel.
Meneer Jan knikt toe en doet alsof hij mij volledig begrijpt.
Maar, begint meneer Jan, waarom gaan die mensen niet op vakantie in eigen land? Er is in Nederland toch zat te beleven? Neem nu het pracht eiland Texel, met de jacht op garnalen, de wollen schapen en het heerlijk te vertoeven strand, nog niet te spreken over de vele (vr)eet tentjes.

Of de Veluwe midden in het prachtig bloeiende bos met wilde dieren, het lijkt net alsof je op safari bent in eigen land. Of voor de gene die dit fijn vinden, neem plaatsen als Renesse of Cadzand, heerlijk genieten in het zand op het strand.

Ik stem toe, ja meneer Jan, ons eigen land heeft zoveel meer te bieden als onze eigen straat, onze eigen goegemeente, en de plaatsen er omheen, maar dat zien heel veel mensen niet in.

Bent u bijvoorbeeld wel eens in Giethoorn geweest?
Meneer Jan denkt even na en antwoord, Nee om eerlijk te zijn nog nooit, is het daar dan ook zo interessant?
Nou interessant dat mag iedereen zelf bepalen, maar het feit dat door de video’s en foto’s die online geplaatst worden gelijk positieve of negatieve reacties komen is het feit dat we denken door de online media alles al te weten van een plaats, een evenement, een culturele aangelegenheid en noemt u maar op. Maar we zijn er dan wel nog nooit geweest, maar weten er wel alles van af.
Hoe dan?

Mijn vakantie dit jaar zal bestaan uit een weekje bij mijn ouders in Zeeland, om en nabij het strand, mooie natuur, plaatselijke culturele bezienswaardigheden en fijne terrasjes die wel of niet open zijn.
De plaats waar mijn ouders wonen, Burgh Haamstede is een klein plaatsje, totaal niet te vergelijken met Bodegraven, laat staan met mijn huidige woonplaats Den Haag. Er zat tot begin dit jaar nog een Slager, die is failliet gegaan door de supermarkt die er dichtbij zat, er zit nog een bakkertje die op gezette tijden open is, en nog weet wat zijn of haar klanten willen, als mijn vader op zaterdag langskomt liggen zijn krentenbollen en evt een kampioentje voor mijn moeder al klaar.
Ziet u dat voor zich dat Bakkerij van Dalen voor al zijn klanten persoonlijk de spullen klaar gaat leggen, dan ligt de winkel overvol met waarschijnlijke bestellingen, voor klanten die misschien wel, maar misschien ook niet langs gaan komen.
Meneer Jan stelt u zich eens voor.

Maar tot mijn verbazing heeft meneer Jan een tijdschrift in handen genomen en luistert al lang niet meer volledig naar wat ik zeg, en mompelt wat mee als in .. Jaa nou stel je voor , Poe hé.
Ik kijk even nader bij en zie dat meneer Jan tot mijn grote spijt zit te lezen in het tijdschrift Verre Reizen en Ik. Ik vraag meneer Jan wat hij zoekt in dat tijdschrift en meld mij tot mijn spijt dat hij volgende week voor 3 weken naar Curaçao gaat.

Mijn moed zakt mij diep in de schoenen, het feit dat men het eigen land links laat liggen en niet eerst volledig bezoekt is zo triest gezicht. Wel ik ga nu genieten van het zonnetje op mijn eigen balkonnetje, en ik laat meneer Jan maar lekker links liggen.
Geniet u voor mij en meneer Jan van een heerlijk drankje en hapje erbij… PROOST!